به گزارش جهانی پرس از دنیای‌اقتصاد: حملات مداوم به کشتی‌‌‌های کانتینری در دریای سرخ باعث می‌شود که حامل‌‌‌های کشتیرانی، واردکنندگان و صادرکنندگان جهانی، مسیرهای تجاری و برنامه‌‌‌های تجاری خود را در اوایل سال ۲۰۲۴ بازنگری کنند. از اواسط نوامبر، شبه‌نظامیان حوثی در واکنش به جنگ بین اسرائیل و فلسطین به کشتی‌‌‌های کانتینری در دریای سرخ حمله کردند. در پاسخ به این حملات، ایالات متحده، بریتانیا، چین و سایر کشورها نیروهای دریایی را برای کمک به محافظت از کشتی‌‌‌هایی که بین اروپا و آسیا سفر می‌کنند، اعزام کرده‌اند.
تاثیر حملات دریای سرخ بر صنعت غذا

مروری بر بازار جهانی حمل‌‌‌ونقل
در حالی که بسیاری ممکن است بلافاصله به چالش‌‌‌های زنجیره تامین کالا در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ فکر کنند، وضعیت فعلی ازچند نظر منحصر به فرد است. شرایط عرضه و تقاضایی که مشخصه اختلال زنجیره تامین در دوران همه‌گیری بود، این‌بار داستان کاملا برعکس است. در سال ۲۰۲۳ ظرفیت کشتی‌‌‌ها بیشتر از میزان تقاضا بود و کشتی‌‌‌ها کنترل و قدرت بیشتری داشتند، زیرا حامل‌‌‌های اقیانوسی دارای ظرفیت بیشتری بودند. مایکل مورفی، مدیر ارشد زنجیره تامین جهانی برای واردکننده مواد غذایی کامریکن اینترنشنال، در این خصوص اظهار کرد: به دلیل حملات در دریای سرخ این وضعیت در کوتاه‌مدت تا حد زیادی به طور موقت معکوس شده است.

بر اساس گزارش رویترز، تعطیلات سال نو قمری در چین موضوع را پیچیده‌‌‌تر می‌کند. خرده‌‌‌فروشان موادغذایی در سراسر جهان در تلاش هستند تا به اندازه کافی کالاهای خود را قبل از تعطیلات ۱۵ روزه ذخیره کنند. در همان گزارش اشاره شده که بسیاری از کشتی‌‌‌‌‌‌ها به سراسر آفریقا می‌‌‌رفتند و در نتیجه تقریبا یک میلیون دلار هزینه سوخت اضافی در هر سفر را برای آنها به همراه داشت. لارس جنسن، مدیرعامل شرکت حمل‌ونقل Vespucci Maritime و یک کارشناس قدیمی ‌‌‌کشتیرانی جهانی، این رقم را تایید کرد.  جنسن در ایمیلی به یک موسسه غذایی گفت: مشکل کم‌آبی کانال پاناما باعث شده بسیاری از آسیا به ایالات متحده بروند. شرکت‌های حمل‌ونقل از نوامبر ۲۰۲۳ مسیر کشتی‌‌‌های خود را تغییر دادند و مسیر طولانی‌‌‌تری را از طریق کانال سوئز به جای [کانال پاناما] انتخاب کرده‌‌‌اند.

جنسن خاطرنشان کرد که چرخه نزولی صنعت حمل‌ونقل قرار بود در سال ۲۰۲۴ به پایین‌ترین حد خود برسد، اما حملات و تغییر مسیر بعدی کشتی‌‌‌های تجاری، روند پویایی بازار را تغییر داده است. جنسن در ۵ ژانویه در مصاحبه‌‌‌ای تصریح کرد: نرخ حمل‌‌‌ونقل از آسیا به اروپا به سرعت در حال افزایش است و نرخ‌های لحظه‌‌‌ای هم‌‌‌اکنون ۱۵۰‌درصد افزایش یافته است. نرخ‌ها بالا هستند، اما هنوز به اندازه زمان اختلالات در دوران کووید نیست. نرخ حمل‌ونقل از آسیا به سواحل شرقی ایالات متحده نیز تحت‌تاثیر قرار گرفته است.

تاثیر عرضه و تجارت مواد غذایی
در حال حاضر، به نظر نمی‌رسد که هیچ مشکل عمده‌ای در تامین مواد غذایی به دنبال این حملات وجود داشته باشد، اما ممکن است شرایط در آینده تغییر کند. طبق گفته جنسن، همه شرکت‌های حمل‌ونقل تحت‌تاثیر قرار گرفته‌‌‌اند، بنابراین بازار محصولات غذایی از این حملات مصون نخواهد بود. مورفی گفت: هیچ ماده غذایی خاصی در حال حاضر تحت‌تاثیر قرار نگرفته است، اما به دلیل رویداد اتصال زنجیره‌‌‌ای منفی و انتقال به سایر خطوط تجاری، ما در حال آماده‌‌‌سازی خود برای مقابله با چالش‌‌‌های پیش‌رو هستیم. این امر بر تراکم بنادر و تجهیزات موجود در آن تاثیر می‌‌‌گذارد، بنابراین می‌تواند تجارت در گذرگاه‌‌‌های فراتر از اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام را کاهش دهد، اما پیش‌بینی آینده در حال حاضر نامشخص است. جنسن گفت تاخیرهای فعلی ممکن است بین دو تا سه هفته به طول بینجامد، اما او معتقد است از آنجا که مسیرها، سفرهای آسیایی به اروپا در اطراف آفریقا را عادی می‌کنند، بسته به بندر مقصد، بین ۷ تا ۱۲ روز کاهش می‌‌‌یابند. در مقایسه، تاخیر در طول شیوع کووید ۴۰ تا ۵۰ روز افزایش یافت.

آماده‌‌‌سازی برای تاثیرات آینده
جاش گلرت، رئیس کامریکن اینترنشنال، گفت که زنجیره تامین جهانی غذا در وضعیت بهتری نسبت به سال‌های گذشته قرار دارد، اما چالش‌‌‌های مضاعف و احتمالی برای واردکنندگان و صادرکنندگان در سال جدید نیز وجود دارد. وضعیت زنجیره تامین بین‌المللی بسیار پویا و شکننده است. مسائل دریای سرخ، کانال پاناما، و تهدید اعتصابات کارگری بندر ساحل شرقی، همگی نمونه‌‌‌هایی از اختلال واقعی و بالقوه هستند. کامریکن از طریق برنامه‌‌‌ریزی آینده و هماهنگی نزدیک با شرکای تامین‌کننده جهانی و ارائه‌‌‌دهندگان تدارکات برای اطمینان از تحویل به موقع و قابل اعتماد برای مشتریان خود، این مسائل را مدیریت می‌کند. مورفی گفت که صنعت حمل‌ونقل و صنایع موادغذایی باید برای کمک به مقابله با اثرات آتی این حملات با یکدیگر همکاری کنند و واردکنندگان و صادرکنندگان باید برای پیش‌بینی دقیق و به موقع آماده باشند. به طور کلی با دادن این اطلاعات به اپراتورها، می‌توانیم از برخی شوک‌‌‌های عرضه که می‌تواند به سیستم ضربه بزند، جلوگیری کنیم.