به گزارش جهانی پرس- علی شیرین- برگزاری جایزه بیست و یکم وتغییرات آن وشیوه برگزاری و طرح انتقادهای مختلف آفرینشگران این عرصه فرصتی است تا نگاهی به  سوابق و نتایج حاصله از  این برنامه که فرازونشیب های زیادی هم داشته انداخته وبارویکردی تحلیلی  وآسیب شناختی به ابعاد آن ،دستاورد ها،نقاط ضعف ولزوم برگزاری جشنواره بدین نحو و گستردگی موضوع نگریست،دراینکه باید چنین جشنواره ای داشت وآثاررمکتوب ادبیات دفاع مقدس را برمبنای داوری علمی و حرفه ای در حوزه های مختلف ارزیابی وآثاربرترراارج نهادتردیدی نیست،اما در اینکه بیش از۲۴۰۰ اثر را درهمه حوزه ها وعرصه ها و وژانرها  در قالب  یک برنامه و توسط یک نهاد ودریک روز و  شمارکثیری ازآفرینشگران و تولیدکنندگان ادبی برتر  رادرچنددقیقه تجلیل کرد، واقعا برمبنای کدام محاسبات ، کدام سفارشات وکدام استانداردها بایدانجام پذیردو بااین گستره تازه جایگاه عوامل برتروموثر نشرمثل ویراستارو گرافیست و...کجاست؟
آیا نمی توان ارزیابی ،داوری وجمع بندی  حوزه اسناد دفاع مقدس و تاریخ شفاهی رابه نهادی تخصصی  مرتبط غیرذینفع و یا موسسات فعال بخش خصوصی در این زمینه سپرد تا حق مطلب ادا ومسئله از پیچ وخم های اداری نهادهای نظامی و دولتی رهایی یابد وصدالبته یک داوری جامع و مانع هم صورت پذیرد و همه نگره ها به سهم خود درداوری و ارزیابی سهیم باشند.
یا نمی توان حوزه ادبیات محض راازاین جشنواره جدا و به مراکزوتشکل های ادبی و فرهنگی استخوان دارواصیل سپرد تا صبغه داوری ادبی و حرفه ای پررنگتر ورمان،داستان وشعربه جایگاه والای خود دست یابد؟
در برنامه ای سه ساعته با پنج سخنران،بیانیه داوران،سخنان وجملات  نغزوغیرنغزمجری، پخش نماهنگ،تیزر وسرود و...چگونه می توان از بیش از۵۰ نفربرگزیده هم  تجلیل کرد؟!
معلوم است در چنین فضای سنگینی سهمی به نویسندگان وآفرینشگران ادبی و تلاشگران این عرصه برای شنیدن دغدغه هایشان داده نخواهد شد و وقتی  هم باقی نمی ماند!
،درجشنواره کتاب سال اگر نویسنده از مسائلش سخن نگوید، وشعروداستان وخاطره خوانده نشود، باید بالاجبار شاهدسخنرانی های مطول وتکراری  بود،مسئولان که همواره پشت تریبونند،آنی که باید دغدغه ها ومسائلش رابه گوش تصمیم سازان برساند ،نویسندگانند،
 حذف تاریخ شفاهی از گردونه داوری تغییر دیگری است که به نظر می آید به طور سلیقه ای حذف شده است،هرچند در تعریف تاریخ شفاهی تنوع وتفرق نظروجوددارد اما آثارتولید شده در این عرصه کم نیست و اهمیت آن هم پوشیده نیست،حذف آن ، جشنواره را دچار خلاء می کند،
درعین حال که  تعاریف متکثرومتنوع ازاین ساختار وجوددارد، اما توافق و توجه به سهم   تعداد زیادفعالان و محققان و آفرینشگران  این عرصه  و آثارشان  و مخاطبانشان باید دغدغه جشنواره باشد.
نکته پایانی ومهم این مطلب لزوم حرکت به  سمت نوآوری، کیفیت گرایی درعرضه آثار،پرهیزازسفارشها و توصیه های بخشنامه ای خسارت بار  درتولیدکمی آثار،تعریف وتعیین شاخص و استاندارد برای چاپ آثاردراستانها،برگزاری محافل نقد ونشست های تخصصی برای آثار برگزیده و تدوین شیوه نامه داوری روزآمد برای جشنواره ومعرفی  آثاربه محافل ادبی و دانشگاهی است ونکته پایانی قدردانی از همه دست اندرکاران و به ویژه دقت نظروشکیبایی ووزانت دبیرعلمی و  فرهیخته بیست ویکمین جشنواره کتاب دفاع مقدس آقای نصرت الله صمدزاده است که با حوصله بحث ها و نکته ها را می خوانند و پاسخ می دهند.