به گزارش جهانی پرس، غلامحسین زمان ابادی کارشناس ارشد ورزش - با این حال، رقابت نابرابر با بخش خصوصی، یکی از چالش‌های اساسی است که موجب می‌شود حکمرانی در ورزش به شکل معیوبی اجرا شود.

  چالش‌های حکمرانی در ورزش

یک از مشکلات اصلی وزارت ورزش عدم توانایی در جذب توانمندی‌های بخش خصوصی است. در حالی که نیازمند بیش از هزار همت سرمایه‌گذاری در ورزش وجود دارد، وزارت ورزش قادر به ریل‌گذاری و هدایت سرمایه‌گذاری‌ها ی بخش خصوصی نیست. به نظر می‌رسد که این وزارتخانه باید به جای دخالت مستقیم، نقش حمایت ،هدایت و نظارت را بر عهده گیرد. دخالت‌های سلیقه‌ای از سوی افراد می‌تواند به کاهش کیفیت و کارایی ورزش منجر شود و در نهایت به نفع هیچ‌کسی نخواهد بود.

 راهکارهای پیشنهادی
 
برای بهبود وضعیت حکمرانی در ورزش، نیاز است که دولت به عنوان نهادی حمایتی، نقش خود را در هدایت و نظارت ایفا کند. این امر مستلزم ایجاد یک چارچوب شفاف و کارآمد است که در آن بخش خصوصی بتواند به راحتی وارد عرصه ورزش شود و همکاری‌های موثری با وزارت ورزش داشته باشد. همچنین، ایجاد بسترهای قانونی و تسهیل‌گر برای جذب سرمایه‌گذاری‌های خصوصی می‌تواند به بهبود وضعیت موجود کمک کند.

 شاخص‌های جهانی حکمرانی ورزش
 
برای ارزیابی موفقیت حکمرانی در ورزش، می‌توان به شاخص‌های جهانی زیر توجه کرد:

1. *شفافیت و حسابرسی*: میزان شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها و نحوه استفاده از منابع مالی.
2. *مشارکت عمومی*: سطح مشارکت و تعامل مردم و سازمان‌های غیر دولتی در فرآیندهای تصمیم‌گیری.
3. *کیفیت خدمات*: ارزیابی کیفیت خدمات ارائه شده به ورزشکاران و علاقه‌مندان به ورزش.
4. *پایداری مالی*: توانایی وزارت ورزش در جذب و مدیریت منابع مالی از بخش‌های مختلف.
5. *نوآوری و توسعه*: میزان ابتکارات و نوآوری‌ها در برنامه‌های ورزشی و مدیریتی.
6. *پاسخگویی*: توانایی وزارت ورزش در پاسخگویی به نیازها و خواسته‌های جامعه ورزشی.

با توجه به این شاخص‌ها، وزارت ورزش می‌تواند به ارزیابی و بهبود عملکرد خود بپردازد و در نهایت به حکمرانی مطلوب در ورزش دست یابد. این فرآیند به همکاری نزدیک با بخش خصوصی و توجه به نیازهای جامعه ورزشی بستگی دارد.