به گزارش جهانی پرس از روابط عمومی موسسه فرهنگی و هنری راوی قلم زرین محمود قلی پور مترجم و منتقد ادبی در نشست آسیب شناسی نقد ادبی که عصردیروز درکاف کتاب ونک برگزارشدبا تبیین نقش محافل علمی و دانشگاهی در توسعه و رشد نقد ادبی تصریح کرد :
انفصال بین فضای دانشگاهی و فضای عینی داستانویسی موجب عدم ورود نقد علمی به فضای داستانویسی کشور شده است.
وی با انتقاد ازضعف خلاقیت هنری درآثار داستانی ادامه داد : در مقالات و کتابهای منتشر شده داستان غالبا چیزی به نام عناصر داستان وجود ندارد، لذا منتقدان ادبی باید در همه حوزه‌ها ی علوم اجتماعی و جامعه شناختی و... مسلط باشد تا درنقدآثارهم موفق شود.
سید محمد حسین حسینی دبیر این نشست هم بابیان اینکه
خلاقیت نویسنده و پرورش ایده درنقد مهم است. افزود : البته مخاطبی هم که نویسنده است از نقد استقبال نمی کند..
ضرورت وجود نقد غیرقابل انکاراست.اما نه نویسنده ونه ناشر از نقد استقبال نمی‌کنند.و
در فضای آکادمیک هم تنها دو واحد دروس دانشگاهی دررشته ادبیات دیده شده است.که بی نتیجه است.
دکتر سعیده اسداللهی هم دراین باره گفت:
اصولاً جامعه ما نقد پذیرنیست وفضای ادبی هم تابعی از فضای اجتماعی و سیاسی است که نقد پذیر نیستند .البته باید تاکید کرد:
نقد کردن کردن به معنی تخریب کردن وکوبیدن نیست،مسئله اساسی این است که داستانویسی ونقد ادبی را در دانشگاه نداریم و در دانشکده هنر هم داستانویسی جدی گرفته نمی شود.
وی ادامه داد:
مسئله اساسی دیگر اینجاست که باید این رشته به شکل آکادمیک و دانشگاهی تدریس شود و مطالعات اساسی و زیربنایی علمی داشته باشدچرا که همه این کارشهودی نیست..
نویسنده به مطالعات وشناخت متنوع و خاصی نیازمند است. وی با اشاره به وضعیت عرضه آثارداستانی و استقبال مخاطبان هم گفت :
الان فقط آثار ترجمه ورمانهایی که جایزه ادبی از جشنواره های مطرح گرفته اند می فروشند و مخاطب دارند واثارکوتاه داستانی نمی فروشند. و مخاطب ندارند . این منتقد تصریح کرد : البته ازسویی منتقدان ما هم سواد نقد را ندارند والیته آثار نقد ادبی هم مخاطب ندارد وقتی نویسنده پذیرا نباشد وبه چند تجربه بسنده می کند، وقتی علوم انسانی را جدی نگیرد، شرایط همین خواهد بود.
دراین نشست قلی پور مترجم و منتقد درپاسخ با سوالی درخصوص اهمیت و جایگاه نقد ادبی گفت :
آبشخور ادبیات نقد است،نقد است که نویسنده را می سازد. و به او چیرگی می بخشد اما ما آنرا جدی نگرفته ایم، این فرآیند بایدازطریق آموزش آغازشود اما شما می بینید که
در کلاسهای ادبی داستانویسی سهل انگاری عجیبی رخ می دهد و به چند موضوع ومحور خلاصه می شود البته این اتفاق دراروپا.هم بعدازعصرروشنگری با تقلیل همه چیز هابه عناصرمحدود،همه چیز ساده انگارانه گرفته شده است ما باید این ساده انگاری را کنار بگذاریم تا به مسایل پیچیده تر برسیم.اما مشکل ازآنجا نشأت می گیرد که ساده نویسنده کردن وساده نویسنده شدن موجب جذب مخاطب بیشترمی شود.
وی با اشاره به ابزار نقد درست گفت:
منتقد برای ابراز نقد ادبی باید فلسفه و جامعه شناسی را بخواند و بشناسد و تاریخ خود را بخواند، غالب هنرآموزان کلاسهای داستانویسی دنبال شهرت هستند اما با ید بدانند با ۳۰۰ جلد شمارگان کتاب نمی توان به شهرت رسید لذا باید با شناخت درست وهمه جانبه و مطالعات جامع به این عرصه وارد بشویم. وی خاطرنشان کرد:
بخشی از ادبیات ما به هویت ملی ما برمی گردد نقد باید به نویسندگان ضعیف هشداربدهد.اگرترمز این وادی را نکشیم زبان فارسی را ازدست می دهیم نقد باید ترمز این ولنگاری نویسی،سطحی نویسی وضعیف نویسی را بکشد.