به گزارش جهانی پرس، دکتر یارزاده تاکید کرد: شناسایی ظرفیت هر محله و منطقه وظیفه ذاتی مدیریت شهری است. محله فقط کالبد نیست و دارای روح است. ما باید روح محله و شهر را تقویت کنیم تا کالبد آن جان بگیرد. در واقع این کار در راستای توسعه پایدار خواهد بود و رشد منطقه را فراهم می کند.
یارزاده با بیان اینکه نوع نگاه ما باید در مدیریت شهری تغییر کند، خاطر نشان کرد: دیده شدن مردم وظیفه ذاتی مدیران شهری است. بنابراین کار جشنواره هایی نظیر جشنواره عطر ریحان این است که ظرفیت ها را در مناطق شناسایی و با دیدن مردم و ذائقه و طبع آنها بازار هدف را انتخاب و در نهایت با کشف هویت و روح منطقه پتانسیل ها برای رشد آن منطقه را شناسایی و تقویت کنند.
وی ادامه داد: در خصوص جشنواره سبزی منطقه ۱۸ ، میتوان از این بعد هم به قضیه نگاه کرد که ارزش حضور سبزی در سبد مصرفی مردم بیشتر نمایان شود. ضمن اینکه همین مصرف به برخی فرهنگ های ریز و نوستالژی ها گره خورده است.
دکتر یارزاده با یادآوری اینکه در گذشته مادرهای خانه با همبستگی و اتحاد با اقوام یا همسایه ها تدارک سبزی و تمیز کردن آن را می دیدند، افزود: این ماجرای به ظاهر ساده نگاه تیز بینی به یک سری آداب یومیه مردم ما دارد. چه بسا که یونسکو هم به این جور خرده فرهنگ ها و ریزه کاری ها توجه دارد و به عنوان فرهنگ و آداب و طبع و فرآیند اجتماعی جوامع مختلف می نگرد.
وی ادامه داد: کاشت و برداشت و جمع آوری و پرداخت به سبزی در خانواده ها یک جورایی ریزه کاری آداب و رسوم ماست نباید فراموش شود بلکه باید حفظ شود.
رییس دانشگاه استاد فرشچیان با اشاره به اینکه حفظ و تداوم جشنواره هایی نظیر عطر ریحان از اهمیت برخوردار است، افزود: برای ارتقا و فراگیر شدن جشنواره هایی با این مختصات باید از مردمی بودن جشنواره حمایت کرد. وی با اشاره به اینکه فعالیت هایی در گردشگری پایدار یونسکو در کارنامه خود دارد، تاکید کرد: در طول تجارب و بررسی ها به این نتیجه رسیدیم که جشنواره های این چنینی باید مردمی صورت بگیرد یعنی در دست نهادهای رسمی و دولتی نباشد. چرا که احتمال دارد با تغییر مدیریت و نگاه مدیران این نوع جشنواره ها برای سالهای بعد تعطیل شوند اما اگر مردمی شود و مردمی باشد جشنواره هایی از این دست، پایدار خواهند ماند.
یارزاده افزود: تجربه ای در شهر رشت داشتیم که قراربود طی جشنواره ای ۱۶۰ نوع خوراک شهر رشت را به علت تنوع و قدمت معرفی کنیم. در طول زمان با تغییر مدیریت شهری، کم کم با این عنوان که چنین جشنواره ای الزامی نیست و چه و چه! جشنواره یاد شده از دور خارج شد و توسعه پیدا نکرد. کمااینکه به جای اقتصادی مبتنی بر تراکم فروشی و این قبیل امور برای شهر رشت می توانستیم شاهد توسعه جشنواره های مناسب و درخور شهر باشیم، که هم توسعه اقتصادی به همراه داشت و هم جاذبه گردشگری بود و هم معرف روح نهفته شهر.
وی ادامه داد: این نوع جشنواره ها زمانی که مردمی باشند، احیا شده و هر ساله بر پا خواهند بود.
چنانچه در شهر خوی تجربه برگزاری اولین جشنواره شمس را داشتیم و با توجه به اینکه کار را به مردم سپردیم، کار خوب و ماندگار ماند. طوریکه هشتمین جشنواره شمس با رویکرد مردمی طی این روزها برگزار شده است.
یارزاده در پایان گفت: امیدوارم جشنواره ی عطر ریحان با چشم اندازی بلند مدت و با نگاه مردم محوری، برای سالهای متمادی باقی بماند.