به گزارش جهانی پرس، علیرضا خزلی - اینکه گفتم افراد سرشناس ورزشی تک فرزند هستند به این خاطر بود که مثلا وقتی به بعضی از ستاره های ورزشی و خانواده آنها نگاه میکنیم اغلب خانواده ها پنج نفره هستند و این خیلی جالب به نظر میرسد و حتی در سیاسیون هم گاهی دیده میشود که مثلا خانواده یک وزیر در یک کشور خانواده ایی شش نفره است در حالی که وزیر و یا وکیل مجلس ما دو فرزند دارد بنام های علی و زهرا . باید فکری کرد تا از این رکود خارج شویم.
باز هم تذکر به دولت مردان در باب نرخ رشد جمعیت و بحران پیر شدن جمعیت. این بار
مقام معظم رهبری در اولین دیدار خود با دولت مردان دولت چهاردهم ضمن رهنمود های خود در مورد برنامه ها و کمبودها ، در مورد پیری جمعیت گفتند : اگر به موقع چاره ایی در بحث فرزندآوری و جوان شدن جمعیت نشود ، چند سال دیگر اصلا نمیشود کاری کرد و کار از کار خواهد گذشت.
مسلما پیدا کردن راهکار در تمام مسائل بر عهده وزار و وزارت خانه های مربوط است .
البته تا این لحظه راه ها و مشوق های در نظر گرفته شده برای تشویق به فرزند آوری اگر نگویم شکست خورده بدون شک موفقیتی چشم گیر در پی نداشته.
چرا؟
باید بررسی شود که مثلا وام فرزند آوری چقدر میتواند موثر باشد در تورم ۴۰درصدی ، چهل میلیون تومان چکار میکند ؟ و یا در دولت های قبل تر گفتند یک میلیون تومان در یک حساب بانکی واریز شود تا فرزند بدنیا آمده بعدا از آن استفاده کند.!؟ واقعا شاید در زمانی که این طرح ابلاغ شده در نوع خود بسیار خوب بنظر می رسیده ، اما مشوق باید بصورتی طراحی شود که با گذاشت زمان از آن انگیزه اولیه حداقل چیزی باقی مانده باشد. متاسفانه نرخ رشد جمعیت در اکثر کشورهای جهان با این مشکل مواجه هست ، یادم هست در یک یادداشت در باب نرخ رشد جمعیت گفتیم ؛ مشکل کاهش و کمبود نرخ رشد جمعیت با تشکیل وزارت خانه حل نخواهد شد ، چرا که با درست کردن یک وزارت خانه فقط دولت را بزرگتر میکنیم و یک کام به عقب خواهد بود.
چرا که دولت های قبلی همه قصدشان دوری از تصدیگری دولت بوده.
لذا با احترام به همه بزرگان این پیشنهاد که چون در کره جنوبی اینکار را کرده اند در ایران جان ما هم میتوانید موثر باشد منتفی است.
این بحث با یک تذکر و یک پیشنهاد نمیتواند پیگیری و حل شود .
امیدوارم که پیگیری مجدانه دولت و اندیشمندان موثر واقع شود.
به عنوان یک پیشنهاد میتوان مثلا برای تولد هر فرزند یکسال به سابقه کار و بیمه فرد اضافه کنیم مانند دوران سربازی منتها بدون هیچ مبلغی، در نتیجه پدر خانواده تاثیر این مشوق را حتی سالیان بعد هم حس میکند. یا یک هدیه برای فرزند چهارم میتواند یک دستگاه ماشین باشد با اقساط بلند مدت و حتی بدون دریافت وجه ، بله بدون دریافت وجه یک نفر با هزاران توانایی به نفوس کشور اضافه شده و دولت میخواهد یک دستگاه ماشین به خانواده دهد که چهار فرزند به جمعیت ایران جان عزیز اضافه کرده ، چیزه زیادی نیست. یا در قسمت مسکن برای خانواده های پر جمعیت تسهیلاتی در نظر بگیرید که زوجهای میانسال و حتی زوج های جوان بدون دغدغه زندگی را توسعه دهند مثلا وقتی فرزند چهارم خانواده بدنیا آمد بدون هیچ مانعی وام خرید مسکن برای ایشان آماده باشد و حتی دولت به سرپرست خانواده اطلاع دهد که با مراجعه به بانک برای دریافت وام خرید خانه بزرگتر اقدام کند.بدون شک خانواده ایی که در یک آپارتمان چهل متری زندگی میکند حتی اگر میل به فرزند آوری هم وجود داشته باشد(( جای وجود ندارد)).بنده میتوانم ثابت کنم حتی در لحظه و در همین نرخ رشد جمعیت که داریم اگر محاسبه شود که با این پیشنهادات چقدر بار مالی دولت اضافه شد در مقابل چه اتفاقی خواهد افتاد واقعا عددی قابل ملاحظه ایی نخواهد شد اما در برابر مشوق های دیگر خیلی چشمگیر تر و قابل تحمل تر است.
و شاید بعضی خانواده ها در با فکر روی آن تصمیم گیری کنند. باید در این زمینه فرهنگ سازی کنیم بدون اغنای فکری جامعه و رفع کامل نگرانی های ایشان هر پیشنهادی با شکست روبرو خواهد شد.
در پایان نیز لازم است عنوان شود که این مشوق ها به هیچ عنوان نباید از دولتی به دولت دیگر دستخوش تغییر شود و یا کلا به دست فراموشی سپرده شود ، بلکه باید بعنوان یک سیاست غیر قابل تغییر دنبال شود .