به گزارش جهانی پرس- سارا صادقی-  امسال جشنواره بین المللی فیلم فجر با حضور فیلمها و افرادی روبرو شده است که هر کدام به نوبه خود کل مخاطبان یک سالن را با یک شخصیت از آن فیلم تا انتها هدایت می کند. بخش های مختلفی از جمله بخش «سودای سیمرغ» و «نگاه نو» در این چند سال اخیر به جشنواره اضافه شده است که فیلمسازان برای حضور در این بخش ها و حتی حضور در خود مسابقه فیلم فجر چندماهی است که شروع به کار کرده و گوی رقابت را برای ارسال و همینطور به موقع رساندن به جشنواره از هم ربوده اند.
حال رسانه ها هم برای این رویداد سینمایی بین المللی مقالات، تحلیلها و نقدهای کارشناسانه، آسیب شناسانه و راهبردی و استراتژیک، فراوان نوشته و در این زمینه پیشگام هستند.
هرساله با وجود خبرنگاران و منتقدان که البته به تعداد حضور افراد خبرنگار به سالنهای مخصوص رسانه افزوده می شود شایعات مختلفی از جمله برگزاری جشنواره در فلان سینما یا برج میلاد یا موارد اینچنینی در میان اهالی رسانه پخش می شود و در انتها با حذف برخی نگاه ها و برای رنگین کردن جشنواره و حضور جریانهای سینمایی دولتی و غیر دولتی به این رویداد مجبور به عقد قراردادی می شوند که باز هم پس از اتمام آن مجدد حرف و حدیث های دیگری برای برگزاری آن بوجود می آید.
 نکته مهمی که برای جشنواره فیلم فجر می توان گفت سفارشی تولید شدن فیلمهاست که اکثر فیلمها برای ساخت به سازمان هایی وابسته اند. برخی از فیلمهای در دست تولید به سفارش و حمایت بنیاد سینمایی فارابی، حوزه هنری، سازمان اوج و نهادها و سازمان های وابسته به آن ها تولید شده است.