به گزارش جهانی پرس ، داود حسنلو کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی - حفاظت از میراث فرهنگی از چنان اهمیتی برخوردار است که بسیج عمومی، جهانی، دولتی و مردمی را طلب می نماید و مردم باید محیط های فرهنگی را به عنوان نهاد همبستگی معنوی در میان خود بدانند  و بپذیرند که همان گونه که با انهدام و تخریب محیط طبیعی زندگی بشر به مخاطره می افتد، ویرانی میراث فرهنگی زندگی معنوی را به مخاطره می اندازد.هر اقدام حفاظتی و مداخله و یا مرمتی، به طور مستقیم و یا غیرمستقیم، بر روی آثار تاریخی بایستی به شکلی اجرا شود که سبب حفظ ( تمامیت) مادی و تضمین کننده حفظ ویژگی ها و ارزش های فرهنگی، تاریخی، زیبا شناختی و هنری شود این در حالی است که هدف غایی حفاظت میراث فرهنگی، صیانت از تمامیت منابع فرهنگی دانسته شده است.
حفاظت از میراث فرهنگی انواعی دارد که به قرار ذیل هستند :
1-حفاظت فنی
حفاظت فنی به معنای داشتن دانش و علم حفاظت از آثار تاریخی فرهنگی است.زمانی که آثار در موزه ها به نمایش در می آید، در صورتی که همه ی جوانب کار در نظر گرفته نشود تهدیدی جدی برای این آثار خواهد بود و بدون توجه به حفاظت فرهنگی، نمایشگاهها و ویترین های تعبیه شده، شرایطی ایجاد می کند که منتهی به ویرانی آثار می شود که این تنها مختص موزه ها نیست بلکه آثار تاریخی را نیز شامل می شود که نتیجه عدم مراقبیت های فنی لازم در مورد اشیاء و آثار است.
2-حفاظت فیزیکی
به منظور حفاظت بافت قدیمی ابنیه و آثار معماری و هم چنین اشیای موزه ای این گونه حفاظت صورت می گیرد، به خصوص در گنجینه ها و موزه ها امکاناتی را فراهم می آورند تا آثار درون موزه ها از ایمنی کامل برخوردار شوند؛ در این زمینه با بهره گیری از ویترین های مناسب با ایمنی کامل همانند شیشه های نشکن، قفل های ویژه، استفاده از گاوصندوق های مطمئن، ساختمان مناسب و از قبل طراحی شده برای ارائه اشیاء و هم چنین استفاده از ابزار ایمنی الکترونیکی در داخل ساختمان و نیروی انسانی آموزش دیده برای حراست از خارج ساختمان، نگهبانان مجرب در موزه ها و آثار تاریخی، انجمن های حفظ آثار باستانی از میراث فرهنگی حفاظت می شود.البته حفاظت از میراث فرهنگی، تنها حفاظت فیزیکی از اشیا و بناهای تاریخی نیست و حفاظت از فرهنگ و میراث معنوی و آداب و رسوم بسیاری از مسائل دیگر را نیز شامل می شوند.هر چند که در حال حاضر نگرش حفاظت فیزیکی از طرف نیروی انسانی در تمام دنیا منسوخ و به جای آن گسترش حفاظت الکترونیکی جایگزین شده است.تمهیدات حفاظتی ایران نیز برای حفظ میراث فرهنگی باید به سمت و سوی استانداردهای جهانی پیش رود و از حفاظت های سنتی به روش های هوشمندانه و پیشرفته جهانی مجهز شوند.از سال 1383 بر اساس ماده 165 قانون برنامه پنج ساله توسعه ارگانی تحت عنوان یگان حفاظت جهت حفاظت از این آثار تشکیل شده که علاوه بر نیروی انتظامی در راستای فعالیت ها به حفاظت از میراث فرهنگی پرداخته است که ماموریت آن حفاظت از تاسیسات، تجهیزات، اموال منقول و غیرمنقول سازمان در سطح کشور، با استفاده از طرح ها، دستورالعمل ها و مقررات حفاظتی، انتظامی ، امنیتی ، بهره گیری از سامانه هوشمند و فناوری روز و انجام بخشی از وظایف ناجا در این خصوص تصویب و تعیین شده است.
3-حفاظت الکترونیکی
حفاظت الکترونیکی به معنای استفاده از تجهیزات و سیستم های الکترونیکی در ایجاد امنیت و ایمنی بخش های مختلف مانند ساختمان های مسکونی، ادارات دولتی و خصوصی و غیره است که سازمان میراث فرهنگی در زمره این نهادها می باشد که بهتر است به حفاظت های سنتی به روش های هوشمندانه و پیشرفته جهانی مجهزشود.این حفاظت شامل مواردی مانند نصب و راه اندازی، سیستم حفاظت پیرامون، سیستم تحلیل هوشمند تصویری ، اعلام سرقت و مواردی مانند در مکان های حفاظتی از جمله موزه ها می باشد که موجب درجه بندی این اماکن می شود.
4-حفاظت قانونی
این حفاظت بر عهده سازمان میراث فرهنگی است تا بنابر قانون وظیفه پژوهش، حفظ، احیاء و معرفی اموال فرهنگی به جا مانده از گذشتگان را که نشانه حرکت انسان در طول تاریخ است را به اجرا در آورد.با تشکیل سازمان میراث فرهنگی و تصویب اساسنامه آن و البته گستردگی دامنه فعالیت های این سازمان، اموال فرهنگی مفهوم منسجم تری یافته و تحت حمایت های فیزیکی و قانونی قرار گرفته است.
در بحث حفاظت همان طور که ملاحظه شد محورهای مختلفی وجود دارد اما هیچ یک در عرصه ی پیشگیری به اندازه حفاظت حقوقی موضوعیت ندارد.دامنه فعالیت افرادی که در این زمینه کار می کنند بسیار وسیع تر از سایر محورهای حفاظتی است که نسبت به یک اثر تاریخی فرهنگی اعمال می شود لذا ضرورت دارد در این راستا و قانونگذاری در این باره توجهات بیشتری صورت بگیرد.