به گزارش جهانی پرس، محمدصالح نقره کار در گفت وگو با ایسنا درباره فساد در فوتبال گفت: پیشگیری از فساد مستلزم شناسایی زمینه هایی است که در بستر آن فساد شکل می گیرد.  مهمترین رکن ایجاد فساد در عرصه عمومی  از جمله موضوع فوتبال، پنهان کاری و خلوت خانه هایی است که باعث روندهای غیرشفاف و پنهان کارانه و فارغ از هرگونه از پاسخگویی و مسئولیت پذیری می شود.

وی افزود: در نظام و ساختار سالم و مسئولیت پذیر مهمترین رکنی که مورد توجه مراجع تقینی یا مقررات گذاری یا تنظیم گری می شود، این است که راهکارهای بروز فساد با شفافیت و گردش آزاد اطلاعات و  با رعایت اصول و موازین و  آیین های دسترسی به اطلاعات در مورد قراردادها و روندها و تصمیمات و اقدامات امکان پذیر باشد و ساز و کارهای نظارتی و حمایتی و تامینی به صورتی چیدمان شود تا حداقل میزان بروز فساد در عرصه عمومی و به طور خاص در مورد ورزش و فوتبال شکل گیرد.

این وکیل دادگستری ادامه داد: با توجه به اینکه در فوتبال ما زمینه‌های مالی قابل توجهی وجود دارد، انگیزه‌های فساد خواهانه بطور عموم تسری و تعمیم پیدا می کند و از این منظر باید هنجارها و ساختارها و روش‌ها و برنامه ریزی‌ها طوری نظم پیدا کند تا در کنف دیده بانی نهادهای غیردولتی و نگاه غیرانتفاعی به عرصه فوتبال و ورزش ما، امکان رصد و تحلیل و ارزیابی رفتارها و تصمیم‌ها و اقدام‌ها و  قراردادها امکان پذیر باشد.

وی افزود: در مورد قراردادهای فوتبال حتما باید آیین‌ها و نظامات عدالت قراردادی به صورت پیشینی و پسینی مورد کنترل و رعایت قرار گیرد و از دست درازی ها یا تجاوز از حدود اختیارات یا ترک تشریفات در مورد قراردادها به شدت اجتناب شود.

نقره کار تصریح کرد: در وضعیت فوتبال ما فسادهایی به شیوه مرسوم جریان دارد که اگر از نظرگاه رسانه‌های آزاد و مستقل و نهادهای ناظر دور بماند یا خلوتگاه‌های پنهان کارانه‌ای وجود داشته باشد، جریان و هیجان فساد تعمیم و تسری پیدا  می‌کند زیرا این خصلت فساد است که به صورت تساعدی زمینه‌های پیرامونی خودش هم به نوعی درگیر می‌کند و آن وقت ما می بینیم که نظام شایسته سالاری، شفافیت و هدفمندی چه در عرصه عمومی و تخصصا چه در موضوع فوتبال به محاق می رود  و این بدترین نوع اقدام است که ما با زمینه هایی از بروز فساد شرایط را به نحوی رقم بزنیم که امکان دیده بانی و مقابله و پیشگیری نباشد.

وی ادامه داد: ضمانت اجراهای بازدارنده و پیشگیرانه باید در این خصوص  تقویت و تعمیم پیدا کند و  دستگاه‌هایی که مسئولیت‌های نظارتی و صیانتی دارند، به صورت مستمر گزارش دهند و خودشان را در مظان ذی نفعان و دیده بانانی که به تعداد همه شهروندان هستند ببینند و ریسک و خطر فساد باید در عرصه عمومی به شدت افزایش پیدا کند.

وی در پایان گفت: چیزی که ما امروز می بینیم تلاقی و تقسیم کار ذی نفعان در حوزه فساد است که به شدت باید احساس خطر  کرد و نسبت به آن باید تلاش های کافی داشت تا زمینه‌های بروز فساد از بین برود و فساد پرهزینه وپرریسک برای فاسدان به خصوص در حوزه قراردادهای مرتبط با فساد شود.