اینکه ایران با چند ورزشکار در این رویداد بزرگ ورزشی با چه درصدی در صدر جدول توزیع مدال ها قرار دارد چیزی نه به ارزش این کاروان می افزاید البته چیزی هم کم نمیکند.
حال فرض کنید کشوری مثلا با چهار ورزشکار در این بازیها شرکت میکرد و چهار مدال هم می آورد. آیا جای این کشور در کجای این بازیها بود.؟
در مطلبی مرتبط با این بازیها گفتیم، المپیک مهیار رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار در جوامعه میباشد.پس حضور گسترده نیز یکی از نشانه های توسعه خواهد بود. یعنی اینگونه نیست که اگر کشوری با یک ورزشکار در این رویداد بزرگ حضور داشت و یک مدال گرفت ، پس بله این کشور فلان است .
پس انشالله در المپیک بعدی در لس آنجلس ضمن حضور گسترده تر با مدال بیشتری به مهین برگردند.
اما یک نکته که باید بسیار قوی و محکم با آن برخورد شود، آنست که حضور زنان ورزشکار با تجربه بالا باید بیش از پیش باشد. این را از آن باب میگویم که حضور زنان در این عرصه این پیام مهم را برای جامعه جهانی دارد که زنان این کشور بزرگ در تمام زمینها دارای فرصتی برابر با مردان دارند ضمن اینکه بیش از نیمی از مدالهای بازیهای المپیک و بازیهای آسیایی در قسمت بانوان توزیع میشود و فرصت شنیدن سرود ملی ما  را برای دیگر ملت هافراهم میکند.جامعه ورزشی، خصوصا وزیر پیشنهادی باید تمام سعی خود را برای این موضوع بگذارد واقعا شهید بهشتی که گفته بود زنان باید تیراندازی و ورزش های رزمی را یاد بگیرند. ورزش زنان میتواند فرصتی بی بدیل در اختیار کشور و نظام قرار دهد تا نشاط را به جامعه تزریق کند.