قبل از انعقاد کلام ، عرض می کنم که تعامل و ارتباط تنگاتنگ دولت و مجلس برای حل مشکلات عدیده ی کشور نه تنها لازم است ، بلکه در شرایط کنونی از نان شب هم واجب‌تر می باشد.
ولی دخالت برخی نمایندگان محترم مجلس و همچنین برخی مدعیان مدیریتی و یا همراهان شان که اتفاقاً در سوابق مدیریت اجرایی ارشد و میانی شان ، تجربیات موفقی نداشتند که حتی در دوران مدیریتی شان با وجود منابع هنگفت در خزانه ملی و دولت مورد وثوق شان ، کمترین اقدامات را برای ایجاد زیر ساخت های آموزشی استان گیلان را انجام ندادند هم اکنون با عده‌ای دیگر که حتی توانایی مدیریت و اداره‌ی یک مدرسه را نداشته و ندارند ، در صدد ابقای مدیریت ارشد کنونی آموزش و پرورش استان گیلان هستند ، مدیریتی که بیشترین ناراضی در میان فرهنگیان گیلان را دارد حال بماند قصه ی اولیای دانش‌آموزان!؟.

با کمال تأسف دخالت حداکثری برخی نمایندگان محترم مجلس در پروسه ی عزل و نصب مدیران دستگاه‌های اجرایی هم باعث ناهماهنگی مدیریتی می شوند و هم اصل تفکیک و پاسخگویی قوا را نقض
می نمایند.
به نظر می رسد ،ریشه ی برخی از مشکلات موجود در عدم موفقیت دولتها ،در اجرا به عدم کار کارشناسی و دقیق بودن در تصویب برخی قوانین ، لوایح، طرحها و برنامه های مختلف توسعه ای توسط مجلس شورای اسلامی بر می گردد.
اینکه هزاران قانون اجراء نشده در مجلس و دولت و سایر نهادها وجود دارد و نتوانسته اجرایی شود و یا قابلیت اجرایی ندارند، که علت وجود آن قوانین ، عدم انجام کار کارشناسی توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در زمان تصویب آنان بر می گردد.

واقعیت این است که در ساختار قدرت در کشور و حتی اگر توجهی دقیق به قانون اساسی صورت گیرد، در برخی موارد توزیع قدرت، از منطق منسجم و کار کردی پیروی نمی کند.
بویژه تناسب میان قدرت و مسئولیت برقرار نیست و مهم تر اینکه تناسبی میان قدرت و پاسخگویی رسمی نیز وجود ندارد و یکی از نهادهایی که می تواند از این وضعیت
بهره برداری نامناسب کند، برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی هستند.
به این معنا که مجلس شورای اسلامی در قانون اساسی ایران دارای قدرت فراوانی است.
حال پرسشی که وجود دارد این است که این مجلس با چنین قدرتی، کدام گام موثری را برای حل مشکلات کشور برداشته است؟
آیا در بعد نظارتی، تقنینی مفید برای برون رفت کشور از مشکلات و معضلات, اقدامات عاجلی انجام داده است؟
آیا نمایندگان محترم به نقش و وظایف خود برای تصویب قوانین مهم و مفید به حال کشور،نقش آفرینی کرده اند ؟

آیا مجلس تاکنون حاضر شده است که نحوه ی رفتار تعدادی از نمایندگان با دولت و امتیازگیری های شخصی یا حتی منطقه ای و قومی را نقد کند؟
آیا نمایندگان به سیاست قیمت گذاری ها که به اقشار کم درآمد و ضعیف جامعه فشار مضاعف می آورد، اقدامات عاجل کرده‌اند ؟

این همه در ارتباط با مبارزه فساد اقتصادی و … ادعا می شود ، آیا شده است که نمایندگان محترم مجلس به جای اظهار مطالب سیاسی، از مصونیت قضایی خود استفاده کنید و چند رانت و فساد در سطوح گوناگون را بر ملا کنید؟
تاکنون کدام قانون و طرح موثری را در اصلاح امور و به طور مشخص کاهش فساد به تصویب رسانده اند و بر اجرای آن نظارت مؤثر کرده اند؟
به نظر می رسد که برخی نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی باید یک سوزن به خود بزنند و یک جوالدوز به دیگران.
مسئله این نیست که دولت و وزیران مشکل ندارند، بلکه زیاد هم دارند. ولی ریشه بخشی از این مشکلات اتفاقا در مجلس است، چه در رفتارهای برخی نمایندگان و چه در ضعف های قانونی و نظارتی و از همه مهم تر ، در بی مسئولیتی نسبت به وظیفه ای که دارند.
آنان از یک طرف بودجه را به نحوی که می خواهند دخل و تصرف می کنند و از سوی دیگر هیچ مسئولیتی در برابر آثار اقدامات خود نمی پذیرند. کافی است که به قیمت دلار در بودجه نظری انداخته شود.
درباره نظر مجلس نسبت به قیمت حامل های انرژی نگاه کنید، به دخالت برخی نمایندگان در کار مدیران دستگاههای اجرایی ملی، استانی ،منطقه ای و محلی نگاه کنید!؟.درباره مواجهه مجلس با قیمت خودرو و دهها مسئله دیگر، همگی نشان دهنده مسئولیت ناپذیری برخی از نمایندگان در برابر واقعیات موجود و قدرت مجلس است.
به احتمال فراوان بیشتر نمایندگان متوجه این تعارضات هستند و ضرورت دارد نمایندگان محترم مجلس کمی مسئولانه تر با تمام قضایا برخورد نمایند .
چون پاک کردن صورت مسئله هیچ کمکی به حل مسئله نمی کند،بلکه باعث عمیق تر شدن شکاف ملت و دولت و شما بخوانید ملت و نظام
می شود.
البته یکی از دلایل وجود این همه مشکل در مجلس این است که دایره انتخاب افراد برای ورود به پارلمان چندان تنگ و کوچک شده است که نمایندگان واقعی ملت نمی توانند در آن حضور چشمگیر داشته باشند و برخی در بهترین شرایط با داشتن ۱۰ تا ۱۵ درصد آرای واجدین شرایط در مجلس حضور پیدا می‌کنند!؟.

دخالت حداکثری برخی نمایندگان مجلس در انتصاب مدیران اجرایی ملی، استانی ،منطقه ای و محلی
با کمال تاسف در راستای دور شدن برخی نمایندگان از وظایف اصلی نمایندگی یعنی قانونگذاری و نظارت مؤثر بر اجرای قانون ، در عزل و نصب مدیران دستگاه‌های اجرایی منطقه ای، استانی و محلی به اندازه ای دخالت می کنند که حتی عدم گماردن یک پست به یک مدیر در یک شهرستان را با سوال و بازخواست از وزیر مربوطه گره می زنند و تا زمانی که به خواسته خود نرسند دست از سر دولت و وزیر مربوطه بر نمی دارند.
از این دست اقدامات برخی نمایندگان در گیلان آنقدر فراوان وجود دارد که برای شمارش آن نیاز به ماشین حساب است.
آیا با چنین وضعیتی برخی نمایندگان محترم مجلس می توانند به وظایف خطیر نمایندگی یعنی تصویب قوانین ، طرحها و لوایح و نظارت کارگشا برای کشور بپردازند؟

در ارتباط با عملکرد آموزش و پرورش گیلان در سالهای اخیر ، باید متذکر شویم فقط تنها کاری که در دوره ی مدیریتی کنونی این اداره ی کل انجام گردیده تغییرات وسیع مدیریتی از معاونت ها ، مدیریت های میانی تا تغییرات بسیار فراوان در مدیریت مدارس وتا خرد ترین مسئولیت ها در آموزش و پرورش استان گیلان نه براساس توانمندی و قابلیت بلکه عمدتاً بر پایه وابستگی های جناحی و سیاسی بوده است.
در زمینه ارتقای سطح آموزش دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی و حضور گیلانیان در رتبه‌های کنکور سراسری ،واقعیت ها از عقب ماندگی و پسرفت حکایت دارد.
در این شرایط تلاش برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای ابقای چنین مدیریتی که کارنامه ی قابل دفاعی ندارد ، به چه معنا می باشد ؟!.