کد مطلب: ۳۷۰۰۸۹ | تاريخ: ۱۴۰۳/۱۱/۱۰ | ساعت: ۱۸ : ۴۱
به گزارش جهانی پرس، داود حسنلو- خبرنگار، علیرضا سمیعی در گفتوگو با جهانی پرس گفت: من تاریخ هنر تدریس میکنم و موسسه سلوک که در آن مشغول به فعالیت هستیم پیشنهاد نگارش کتاب تاریخ هنر را مطرح کرد و از همینجا پروژه نگارش کتاب درباره تاریخ هنر آغاز شد.
وی ادامه داد: جلد اول این کتاب را تحت عنوان «تاریخ فرم» نوشته و به موسسه سلوک ارائه کردهام و این روزها مشغول نگارش جلدم دوم آن هستم. جلد نخست «تاریخ فرم» به تاریخ هنر از یونان تا رنسانس پرداخته و جلدم دوم از رنسانس تا پست مدرن میپردازد.
این نویسنده عنوان کرد: وقتی درباره تاریخ هنر مینویسیم به نمایشها و تئاترهای مهم هم اشاره میکنیم و فکر میکنم نگارش این کتاب، جزو پروژههای بلندمدت باشد.
وی با تاکید بر اینکه کتاب «تاریخ فرم» اثری در حوزه تاریخ هنر و ادبیات باستانی ایران است، بیان کرد: جلد اول کتاب تاریخ هنر تحویل ناشر شده و جلد دوم که شامل 400 صفحه است در مرحله نگارش فصل پایانی قرار دارد.
این نویسنده درباره ضرورت و اهمیت نگارش کتاب با موضوع تاریخ هنر تشریح کرد: کتابهای تاریخ هنر دارای جدول زمانی و مکانی هستند و این مربوط به اروپائیان است اما این نکته اهمیت دارد که ما به عنوان یک ایرانی چطور باید چنین کتابهایی را مطالعه کنیم و ما در آنها چه میبینیم و چطور میتوانیم آن را تحلیل کنیم. ما مخاطب آثار غربی هستیم و گاه بسیار تحت تاثیر آثار آنها قرار میگیریم بنابراین لازم است به یک نوع خودآگاهی درباره تاریخ هنر غرب برسیم.
وی تاکید کرد: من فکر میکنم اینکه دائما ترجمهها را بخوانیم، کافی نیست و ما باید بتوانیم درباره هنر غرب به عنوان یک ایرانی و انسان شرقی قضاوت کنیم. ما صاحب تئاتر نیستیم و تئاتر به عنوان هنری که در یونان متولد شده و در دوره جدید در اروپا سر و شکل گرفته است. در اینجا منظور از تئاتر هنری است که بعد از دوره رنسانس روی صحنه رفته است و هنرپیشهها روی صحنه کوچک برای اجرا رفتهاند، تا اثری را به مخاطب ارائه کنند.
سمیعی یادآور شد: ما با اینکه سنتهای نمایشی را داشتهایم ولی تئاتر را از اروپائیان گرفتهایم و نقاشی ما تحت تاثیر نقاشی اروپایی نو شده و تغییر کرده اما ما باید نسبت به آن آگاهی داشته باشیم.
وی که به تازگی اثری دیگری با عنوان «نمایشنامه و اعتراض» را از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسانده اظهار کرد: این کتاب با نگاهی به زندگی و آثار ده نمایشنامهنویس معترض معاصر جهان اشاره دارد. این کتاب را مدتی پیش نوشتم و بعد آن سراغ کتاب تاریخ هنر رفتم و بعید است که طی چند سال آینده هم بتوانم به تئاتر برگردم و درباره نمایشنامه چیزی بنویسم.