---

آبستن و نگاهی تلخ به مهاجرت

فیلم سینمایی آبستن به کارگردانی دو برادر به نام های مصطفی و محمد تنابنده اثری تلخ که بیننده را غصه دار می کند.

 به گزارش جهانی پرس؛ مریم حضرتی - فیلم سینمایی آبستن که در سومین روز از جشنواره رسانه ها به نمایش درآمد فیلمی بود که به یکی از معضلات اجتماعی که همانا مهاجرت است می پردازد.
همیشه گفته اند آشپز که دوتا باشد غذا یا شور می شود یا بی نمک! حکایت این فیلم است چرا که دو برادر مصطفی و محمد اولین تجربه کارگردانی شان را به صورت مشترک در این فیلم امتحان کردند البته این دو نفر، برادران محسن تنابنده بازیگر سینما و تلویزیون است.

در خلاصه داستان رسمی فیلم آبستن آمده: «شده یه کاری کنی بعدش تا سر حد مرگ پشیمون شی؟ شده پشیمون شی ولی دلت نذاره بی‌خیال شی؟ من کاری کردم که مثل سگ پشیمونم…» فیلم، قصه چند انسان سرگشته است که هر کدام درگیر مشکلی شخصی هستند و در مرز آستارا در کلبه‌ای در کنار آب جمع شده‌اند تا به کمک یک آدم‌پران به صورت قاچاقی از مرز خارج شوند، اما…
خب در این داستان ما داستانی نمی بینیم تمام لوکیشن در یک منطقه مرزی است فیلمبرداری بر روی دست است و متاسفانه تماشاگر را دچار سرگیجه می کند. صدای سالن سینما هم متاسفانه بر بدی این فیلم افزوده است.تمام فیلم با 6 نفر جمع بندی می شود. البته از بازی خوب عباس غزالی و رها خدایاری نمی توان چشم پوشی کرد اما این فیلم ایرادات زیادی دارد که تلخ و فضا غمناک است و قصه قاچاق انسان، قاچاق مواد مخدر، فرار از خانه، خیانت و موارد اینچنینی را نشان می دهد. فیلمنامه چیزی نبود که مخاطب را با خود همراه کند.