به گزارش جهانی پرس از "ورزش سه"، «آلمان، آمریکا را شکست داد و به فینال جام جهانی بسکتبال رسید»؛ این تیتر اصلی اکثر روزنامه‌ها و رسانه‌های ورزشی بعد از پیروزی بزرگ ژرمن‌ها مقابل غول بزرگ بسکتبال دنیا بود. هر چقدر هم که بگوییم آمریکا با تیم سومش پا به مسابقات جام جهانی گذاشت باز هم از ارزش کار فوق العاده آلمانی‌ها کم نمی‌شود. به ادعای کارشناسان آمریکا حتی با همین تیم سومش هم مدعی اصلی قهرمانی محسوب می‌شد اما با یک صخره محکم و نفوذناپذیر به نام آلمان مواجه شد.
این برد بزرگ آلمان برای حداقل چند ساعت باعث شد که فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش دنیا به فراموشی سپرده شود و همه فقط و فقط در رابطه با بسکتبال و شکست آمریکا توسط آلمانی‌ها صحبت کنند.
در روزهایی که تیم ملی فوتبال آلمان روزهای خوبی را سپری نمی‌کند بسکتبالیست‌های این کشور موفق تاریخ‌سازی شدند و شور و حال عجیبی را به دنیای بسکتبال و البته ورزش تزریق کردند. این اولین پیروزی تاریخ بسکتبال آلمان مقابل آمریکا بود. شیرین‌تر اینکه این برد آلمان را در آستانه کسب یک جام بعد از مدت‌های طولانی قرار داد چراکه آخرین بار حدود سی سال پیش بود که آن‌ها موفق شدند قهرمانی در اروپا را تجربه کنند.
اگر نگاهی هم به عملکرد تیم ملی بسکتبال آلمان در تمام ادوار جام جهانی بسکتبال بیندازیم با یک تاریخچه کاملا ناامیدکننده مواجه می‌شویم. جایی که بهترین عنوان این تیم در تورنمنت جام جهانی بسکتبال کسب رتبه هشتمی در سال ۲۰۰۶ ژاپن بوده است. موضوعی که نشان می‌دهد آن‌ها امسال دست به چه کار شگفت‌انگیزی زده‌اند.
وضعیت دو سه دهه اخیر بسکتبال آلمان را می‌توان با دوران قبل از حضور خولیو ولاسکو در والیبال ایران مقایسه کرد. موقعی که هیچکس والیبال ایران را به عنوان قدرت جهانی که هیچ حتی یکی از مدعیان آسیا هم نمی‌شناخت اما با آمدن مرد آرژانتینی و البته نسل طلایی والیبال ایران همه چیز تغییر کرد. والیبال ایران حالا به یکی از قدرت‌های دنیا تبدیل شده به شکلی که دو ناکامی در تورنمنت‌های اخیر یعنی لیگ ملت‌ها و قهرمانی آسیا به موضوعی غیر قابل هضم برای علاقمندان پرشمار این ورزش در ایران تبدیل شده است.
اما این صعود تیم ملی بسکتبال آلمان به فینال جام جهانی یک پیغام مهم برای والیبال ایران داشت. در قامت قیاس قطعاً نمی‌توان مثلاً قدرت ژاپن در والیبال را با آمریکا در بسکتبال مقایسه کرد. آلمان، آمریکا را با آن همه ابر قدرت بودنش در بسکتبال شکست داد پس چرا ما نتوانیم به سلطه یکی دو ساله ژاپن در والیبال آسیا و حتی دنیا پایان دهیم. هر چند که این موضوع شاید در حرف ساده باشد اما واقعا انجام دادن کاری شبیه به چیزی که آلمان در بسکتبال انجام داد برای والیبال ایران غیرممکن نیست و فقط کمی به برنامه ریزی درست برای رسیدن به این هدف احتیاج داریم.
والیبال نشان داده که با هر برد می‌تواند چه انرژی عجیب و غریبی به ورزش دوستان در ایران تزریق کند، پس باید امیدوار بود که هر چه زودتر و البته با برنامه ریزی و تصمیمات درست جایگاه اصلی خود را در آسیا و دنیا پس بگیریم. کسی چه می‌داند، شاید این اتفاق خیلی زود و همین یک ماه دیگر در انتخابی المپیک رقم بخورد پس به امید این که ایران در برزیل مثل آلمان بسکتبال باشد.
البته رفتن به المپیک نباید رویای نهایی والیبال ایران باشد و حتما لازم است بلندپروازانه‌تر فکر کنیم. اینکه اصلا چرا نتوانیم در پاریس یکی از سکوها را به خودمان اختصاص دهیم؟ آلمان به کنار، مگر همین آرژانتین که در توکیو تاریخ‌سازی کرد و به مدال برنز رسید چه چیزی از والیبال ایران بیشتر داشت به جز یک برنامه‌ریزی درست و اصولی؟ اگر نگوییم بازیکنان ایران در المپیک توکیو در سطح بالاتری از آرژانتینی‌ها قرار داشتند حتما این را دیگر می‌شود گفت که تفاوت سطحی وجود نداشت؛ پس اینکه بخواهیم به مدال المپیک پاریس فکر کنیم اصلا یک رویای محال نیست؛ فقط و فقط برنامه می‌خواهد و تصمیمات به جا و درست.