به گزارش جهانی پرس، حسین مظفرآبادی- فرشاد اکتسابی کارگردان سینمای مستند درباره «ایساتیس» ساخته علیرضا دهقان گفت: نشانه‌هایی در این مستند وجود دارد، که مانند موتیف تکرار می‌شوند. فرم دایره، در فیلم بارها به چشم می آید، مثلا تصویری از گنبد می بینیم، روزنه ای در مرکز گنبد می بینیم که نور از آن تابیده می شود. ظروف سفالی دایره شکل، کوره‌ای که دایره ای شکل است و از درون آن آتش بیرون می زند. نماهای هلی شات از دهنه قنات‌ها، شروع فیلم، دوچرخه سواری رکاب می‌زند و سایه چرخش روی دیوار می افتد. این موتیف دایره به مفهوم واقعی فیلم نزدیک و اشاره‌ای به آن است.
این کارگردان ادامه داد: «ایساتیس» درباره چهار عنصری است که زندگی بر مبنای آن استوار شده است. آب، باد، خاک و آتش. این ارجاع و پیوستگی اندیشه‌های میترائیسم را تداعی می‌کند. در اندیشه میترایی هم تکرار عناصری را داریم که زندگی بر پایه آنهاست و گردش زندگی در این مکتب وجود دارد. مستند «ایساتیس» با وجود روایت و گفتار متن، فیلمی تصویری است و بیان و متن، زیر عنوان تصویر معنا پیدا می‌کند.
کارگردان مستند «آلاله» افزود: در سینمای مستند، این چنین توجه و دقت به عناصر بصری را کمتر می‌بینیم. بیشتر مستندهای امروز ثبت واقعه را انجام می دهند. دوربین واقعه‌ای را ثبت می کند و مستندساز سعی دارد از این منظر روی بیننده تاثیر بگذارد. کارگردان در «ایساتیس» مسیری دیگر طی کرده و این برای من جذاب بود. فیلم مستند، بخشی از سینماست و این زیبایی شناسی بصری به قوت آن می انجامد.
اکتسابی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سینمای مستند نیازمند آثاری از جنس «ایساتیس» است، فیلم‌های اجتماعی، مستندهای محیط زیست، مستندهای پرتره و ...  ساخته می شوند. هویت فرهنگی بخش مهمی از حیات اجتماعی ماست، «ایساتیس» به این موضوع پرداخته و مهم است. هویت ایرانی ما در آثاری شبیه «ایساتیس» باقی می‌ماند و نباید ساخت چنین آثاری را فراموش کرد.
«ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان و تهیه‌کنندگی راحیل صحرایی در گروه «هنر و تجربه» اکران شده است.