به گزارش جهانی پرس از اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل کانونُ حامد علامتی در برنامه ضیافت شاعرانه با حضور وزیر آموزش و پرورش، رییس سازمان تبلیغات اسلامی، جمعی از شاعران نام‌آشنای کشور و اعضای نوجوان باشگاه قاف کانون در این زمینه افزود: نقطه‌ای که باشگاه قاف در آن ایستاده، نقطه‌ای مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است که سال‌هاست نهادهای فرهنگی، هنری و ادبی حاکمیت به آن کمتر توجه داشته‌اند. اما چون نتیجه‌ی چنین رویکردی، ناگهانی و زودبازده نیست همواره مدیران ترجیح می‌دهند به‌جای چنین فعالیت زمان‌بر و دیربازده‌ای که لازمه‌ی آن صبر و تداوم است به سراغ فرایندهایی بروند که نتیجه‌ی آن در دوران کوتاه مدیریتی آشکار شود، از این روست که آفرینش بر آفرینش‌گر پیشی می‌گیرد و تولید بر تربیت سایه می‌افکند.
او در این برنامه که شامگاه دوم مرداد ۱۴۰۳ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون تهران برگزار شد، با طرح این سوال که آیا نیاز امروز و وظیفه‌ی ذاتی کانون در عرصه‌ی ادبیات و هنر و در مواجهه با کودک و نوجوان اصالت‌دادن به تولید اثر است یا اصالت‌دادن به تربیت صاحب اثر؟ و نیز آیا در فضای ادب و هنر امروز و باتوجه به نیازهای جامعه و در بستر فرهنگی جمهوری اسلامی، آفرینش‌گری در اولویت است یا تربیت نسلی از آفرینش‌گران؟ باشگاه قاف را مجموعه‌ای برای پاسخ‌گویی به این سوال‌ها دانست.
مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با بیان اینکه وقتی بحث هنر و ادبیات کودک و نوجوان به‌میان می‌آید معمولا ذهن‌ها به سمت آثاری می‌رود که برای مخاطب کودک و نوجوان تولید شده است حال آن‌که یکی از اساسی‌ترین موضوع‌های کانون آثاری است که آفرینش آن به‌عهده کودکان و نوجوانان باشد. نام‌گذاری هر فرد، جریان یا تشکیلاتی، هم وجه معرفی دارد (بیرونی) و هم وجه جهت‌دهی(درونی). وقتی نام اداره‌ای، آفرینش است یعنی توقع‌مان از آن، آفرینش اثر است. به مخاطبان بیرونی می‌گوییم در این سازمان، آثار ادبی و هنری از سوی کودک و نوجوان تولید می‌شود و از درون نیز زمینه‌ها را برای خلق محصول از سوی کودک و نوجوان، فراهم می‌کنیم.
علامتی با اشاره به اینکه در فرایندهای ارتباط سه رکن فرستنده، پیام و گیرنده وجود دارد؛ افزود: اگر فرستنده را آفرینش‌گر، شما بخوانید کودک و نوجوان و پیام را اثر هنری یا ادبی و گیرنده را مخاطبان اثرِ یک کودک یا نوجوان، فرض کنیم به‌راستی هر سه از اهمیت بالایی برخوردارند و جریان‌های فرهنگی جامعه باید برای هر سه عنصر طراحی، سازماندهی و برنامه‌ریزی داشته باشند اما در رویکردی کارکردگرایانه آنچه در اولویت اقدام قرار دارد بی‌تردید آن، ذهن خلاقی‌ست که اثر را می‌آفریند.
او گفت: اگر بپذیریم به دلایل مختلف باید به آفرینش به عنوان نقطه‌ی هدف امروز بنگریم، سوال اساسی این خواهد بود که در عرصه‌ی پرسش‌های مهمی که در ادامه مطرح خواهد شد، کانون در کدام نقطه ایستاده؟ کودک و نوجوان هنرمند و ادیب امروز، شما بخوانید آفرینش‌گر کودک و نوجوان چه می‌آفریند؟ چرا می‌آفریند و چه‌طور می‌آفریند؟ بر کسی پوشیده نیست که مربیان توانمند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سال‌هاست بر نقطه‌ی چه‌گونه آفریدن ایستاده‌اند. در حالی آنچه اصل است تربیت آفرینش‌گر و پرورش استعدادهای نهفته کودکان و نوجوانان است.
مدیرعامل کانون تصریح کرد: به نظر می‌رسد، راه برون‌رفت از جریان موجود و توجه جدی به اینکه چه بیافرینیم و چرا بیافرینیم به تغییر در رویکردهای کلان کانون و گذر کردن از اصالت دادن به آفرینش به سمت اصالت دادن به تربیت آفرینش‌گر است. امروز باشگاه قاف یعنی قله ادبیات و فرهنگ برای کشورمان یک سرمایه است. این که بتوانیم بهترین استعدادهای ادبی کشور را از نقاط مختلف کشور از خاش و نیمروز تا اصفهان و شهربابک و ایذه خوزستان چون دُر و یاقوت شناسایی کنیم آن‌ها را کنار هم جمع کنیم، هویت مشترک در بین‌شان ایجاد کنیم و در پای درس بزرگان شعر و ادبیات بنشانیم‌شان تا بیاموزند و بیافرینند.
علامتی با قدردانی از حمایت‌های رضامراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش و همه شاعران و بزرگان ادبیات ایران با این باشگاه گفت: قاف امروز قامت گرفته است و بیش از ۱۱۰ استعداد نوجوان کنار هم گردآمده‌اند و مسیر قله فرهنگ و ادب را قدم به قدم مشق می‌کنند. هدف قاف تربیت شاعران و نویسندگان آینده ادبیات ایران است. امروز اگر به قاف نگاه کنید آینده ادبیات ایران را می‌توانید پیش‌بینی کنید. قاف عمر کوتاهی دارد و همچنان نیازمند حمایت همه شماست که از روز نخست پا به پا از بچه‌های قاف حمایت کردید تا این نوجوانان بیاموزند.