به گزارش جهانی پرس، در این برنامه که اجرای آن به عهده‌ی اسماعیل باستانی بود، عظیم فلاح هنرمند نقاشی‌خط از ابتدا به خلق و طرح یک تابلو مقابل دوربین پرداخت که نشانگر ارتباط زیبایی شناسانه میان خط و زبان فارسی با هنرهای تجسمی است. در ادامه مجری برنامه به استقبال مهمانان بخش اول برنامه رفت. استاد دکتر قدمعلی سرامی و استاد یوسفعلی میرشکاک پس از خوش و بش با مجری و بینندگان برنامه به ایراد سخنانی درباره زبان و فرهنگ پرداختند.
قدمعلی سرامی خالق مثنوی مینوی بنا به درخواست اسماعیل باستانی سخنانش را با غزل مشهور" بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/ فلک را سقف بشکافی و طرحی نو براندازیم آغاز کرد و گفت: ما به جهان آمده‌ایم که دنیا را بهتر به آیندگان تحویل بدهیم. شاهنامه فردوسی و آثار سایر بزرگان زبان فارسی مثل خیام و مولانا و سعدی و حافظ از طریق ناخودآگاه جمعی در انسان ایرانی جریان دارد. چرا که بر اساس علم عصب‌اسطوره‌شناسی ثابت شده است که ملت‌هایی که دارای دیرینه‌ی اسطوره شناختی هستند، بدوه مطالعه‌ی  مستقیم، زبان و فرهنگ را در سیستم عصبی خود جا داده‌اند.
در ادامه میان برنامه‌ای با ترانه خوانی عبدالجبار کاکایی پخش شد. سپس مجری برنامه با دعوت از محمود توسلیان- نویسنده و عضو دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه‌ی- به تقدیر ازعملکرد این دفتر پرداخت و محمود توسلیان ضمن تشریح اهداف این دفتر گزارش عملکرد آن گفت: تمام تمرکز دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری این است که توجه بخش وسیع از جامعه را معطوف اهمیت زبان فارسی کنیم، چرا که شعار ما در این دفتر این است:" فارسی وطن ماست".
در بخش بعدی نوبت گفت‌و‌گو با استاد یوسفعلی میرشکاک رسید. این نویسنده و شاعر در تصدیق و تاکید صحبت‌های دکتر قدمعلی سرامی گفت: ما برای نگهبانی از سرزمین و آیین در سال‌های دفاع مقدس به دفاع پرداختیم. آن‌جا کسی نبود که شاهنامه خوانده باشد، اما همه جان و جنم شاهنامه‌ای داشتند. این‌که فردوسی در سرشت ما تصرف می کند از این‌جاست. همین‌طور که حافظ به نوعی حافظ ما( زبان و فرهنگ) است. این بزرگان در وجود ما حضور معنوی دارند.
میرشکاک با انتقاد از فضای مجازی اظهار داشت: انسان رسانه ای ایرانی، چشم به دیگر سو دارد و به سمت تقلید از غرب می‌رود، حال این‌ که اگر ما ایرانی ها به خود و سرشت قومی خود توجه داشته باشیم، پیش می‌افتیم. عشق ما سعدی‌وار است، رندی ما حافظ‌‌‌ گونه است و جنگاوری‌مان فردوسی شکل است؛ همان‌طور که وقتی بین نیست‌انگاری و هست‌انگاری گیر می کنیم، خیام‌اندیشی به داد ما می‌رسد.
در ادامه با پخش تصاویری از روز خاکسپاری زنده یاد محمد حسین شهریار، شعرخوانی زنده‌یاد مهرداد اوستا در حضور و بزرگداشت این شاعرنامدار و اجرای آواز همراه با سه تار و تنبک توسط هاشم احمدوند نوبت به حضور دکتر بلرام شکرا- رایزن فرهنگی سفارت هند در ایران-، دکتر عاطفه باقری- استاد دانشگاه- و آرزو سبزوار قهفرخی- شاعر- رسید.
بلرام شکرا ضمن اشاره به جایگاه والای زبان فارسی در هند و قرائت شعری در ستایش زبان فارسی گفت: راز ماندگاری زبان فارسی شیرینی آن در دهان و قلم گویندگان است. اگر چه در هند زبان‌های متعددی رایج است، اما نباید از یاد ببریم که زبان فارسی هفتصد سال زبان رسمی هند بوده است. زبان فارسی ویژگی‌ ها و ظرفیت‌هایی دارد که من از آن به عنوان شکر یاد می کنم.
در پایان برنامه آرزو سبزوار قهفرخی  و عاطفه باقری د سخنانی کوتاه به اهمیت آموزش و پرداختن به زبان فارسی در میان دانشآموزان و دانشجویان، به خوانش اشعاری از سروده‌های خودشان پرداختند.
تار و ترنج به تهیه‌کنندگی داود نجفی است که  شب گذشته با همکاری دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و مدیریت برج آزادی- دکتر سید محسن حسینی- در شبکه‌ی آموزش به روی آنتن رفت.