به گزارش جهانی پرس، زندگی در یک جزیزه لوکس و به روز، می تواند آرزوی هرکسی باشد، آرزویی که شاید کم تر کسی بتواند به آن دست پیدا کند اما سلیم بابان یکی از ایرانیانی است که در دهه چهارم زندگی اش توانسته به آرزویش رنگ بدهد و این روزها به عنوان تنها ساکن ایرانی یکی از این جزیره ها و بنادر لوکس دنیا روزگارش را سپری می کند. جزیره ای به نام یالیکاواک مارینا در 18 کیلومتری مرکز بدروم واقع شده است. نقطه ای که به عنوان برنده جایزه لنگر طلایی سال 2018 انجمن بندر قایق های بادبانی، یالیکاواک مارینا از قایق های بادبانی با هر اندازه ای استقبال می کند. جالب است بدانید Yalikavak Marina در بدروم به عنوان بهترین مارینا سوپرقایق در جهان 2022-2023، بهترین سوپر قایق تفریحی جهان 2020-2021 و بهترین سوپر قایق تفریحی مارینا 2018-2019 جهان انتخاب شده است و دارای رتبه 5 Gold Anchor از انجمن قایق بادبانی بریتانیا  TYHAاست.
سلام به تنهایی
هرفردی در زندگی خود اهداف و آروزهایی دارد، همین هدف و آروز بود که باعث شد سلیم بابان راهی مارینا یالیکاواک شود. گفت وگویمان با سلیم از اینجا و آروزیی که آن را با حقیقت پیوند داد آغاز شد، مردی که عاشق تنهایی است. او در این باره گفت:
محیطی مثل شهر تهران برایم پر از آزردگی بود و خاطرم را مکدر می کرد. شاید کمی باورکردنش سخت باشد اما  دلیل مهاجرتم از ایران به این خطه زیبا از دنیا نه موقعیت شغلی بهتر بود و نه موقعیت اجتماعی. چه در ایران و چه در اروپا موقعیت خوبی از لحاظ اجتماعی و مالی داشتم اما دلیلی که برایش به یالیکاواک مارینا آمدم تنهایی خود خواسته ام بود. تنهایی که در منطقه یونان و رم باستان پیدایش کردم. خطه ای از آسیا و کره زمین، با قدمتی بسیار زیاد در فرهنگ و علم.
آدم های خاص
در اینجا آدم های خاص زندگی می کنند این را سلیم می گوید و ادامه می دهد: در این سالها با چند قایق و کشتی تفریحی که دارم به دنبال کشف خودم هستم، غواصی درشب را به صورت کاملا حرفه ای انجام می دهم و درهمان تاریکی شب می توانم ماهیگیری حرفه ای را به رخ همگان بکشانم، دوچرخه سواری حرفه ای می کنم و کوهنوردی را هیچ وقت فراموش نخواهم کرد. اما درکنار همه این فعالیت هایی که دارم خودم را سفیر معنوی و فرنگی کشور عزیزم ایران می دانم.
پرچم کشورم را بالا نگه می دارم
او ادامه می دهد: رفتار و کردار و گفتار آنها می تواند آدم های دیگر را تحت تاثیر قرار دهد اگر کسی قرار است درجایی دورتر از ایران باعث سربلندی کشورم باشد من سعی کرده ام با توان بیشتر به این موضوع بپردازم. بدون شک بازخورد رفتار من به ایرانی بودنم برمی گردد. اینکه در این یالیکاواک که قشر خاصی از اهالی ترکیه و یا حتی کشورهای اروپایی توان زندگی کردن درآن را دارند من وظیفه دارم در قامت یک ایرانی باشرف پرچم کشورم را بالا نگه دارم.
یک خاطره جالب
اگر پای خاطره گویی به میان کشیده شود، سلیم خاطرات زیادی برای گفتن دارد. وقتی از او می خواهیم از خاطرات در یالیکاواک  و ارتباط با بقیه ساکنان این بندرگاه لوکس بگوید ، اینطور بیان می کند: آنجایی که ایران و ترکیه در همسایگی هم قرار دارند تشابهات فرهنگی زیادی را می بینیم، اما شاید جالب باشد بدانید من در دورترین نقطه ترکیه هستم، جایی که در آن با فرهنگ یونان باستان طرف هستیم. به همین خاطر خیلی از رفتارهای من به عنوان یک ایرانی برایشان تازگی دارد. اگر بخواهم مثالی بزنم فرهنگ پخت و پز و خوردن غذای ما ایرانی برای ساکنان یالیکاواک عجیب و غریب است.
وی در ادامه می گوید: از نظر ما ایرانی ها قرمه سبزی یک غذای کاملا سنتی، لذیذ و پخت پرزحمتی دارد اما نکته جالب اینجاست که همسایگان ما که اتفاقا آدم هایی تحصیلکرده و دنیا دیده هستند اما در مواجه با غذاهای ایرانی سوال های زیادی برایشان به وجود می آید. مثلا با دیدن این حجم از برنج که ما درست می کنیم شوکه می شوند. حتی وقتی می بینند که ما خورشت را روی برنج می ریزیم شوکه می شوند. بارها به من گفته اند چرا برای پخت غذا این همه زمان صرف می کنیم.
سلیم ادامه می دهد: دیدن ته دیگ ته قابلمه برای آنها عجیب است و می گویند چرا نون را سرخ کرده اید و یا حتی استفاده از قاشق برای خوردن غذا توسط ما. اینجاست که من به عنوان یک ایرانی باید توضیح بدهم و آنها را قانع کنم که در ایران برای هرکدام از اینموارد توضیحاتی وجود دارد. گاهی اوقات هم این اتفاق ها خسته کننده می شود اما به هرحال من به عنوان سفیر فرهنگی ایران موظف هستم که برایشان بگویم. مثلا موقع سال تحویل و سفره باستانی هفت سین. یکی از کارهای من توضیح دادن فلسفه سفره هفت سین و آداب و رسوم نوروز است.
ردپای فرهنگ ایرانی در یالیکاواک مارینا
یکی از جالب ترین نکاتی که درمیان گفت و گو با سلیم بابان با آن برخورد کردیم آثار به جا مانده از دوران ایران باستان در منطقه است. او می گوید: در قلعه های بدروم، از آرتمیس نخستین بانویی بود که فرمان دریاسالاری خود را از سوی خشایارشا هخامنشی دریافت کرده بود وجود دارد.بانوی ایرانی که  در سال ۴۸۴ پیش از میلاد فرمان بسیج دریایی برای شرکت در جنگ با یونانیان توسط خشایارشا هخامنشی صادر شد.او فرماندار سرزمین «کاربه» با پنج فروند کشتی جنگی که خود فرماندهی آنها را در دست داشت، به نیروی دریایی ایران پیوست. در این نبرد ایران موفق به تصرف آتن شد. در این نبرد نیروی زمینی ایران از ۸۰۰ هزار پیاده و ۸۰ هزار سواره تشکیل شده بود. نیروی دریایی ایران دارای ۱۲۰۰ کشتی جنگی و ۳۰۰ کشتی ترابری بود.